A-live...

Ο Κρητικός που κατάφερε να σταματήσει τον Αττίλα

Συγκλονίστηκα με την ιστορία του Μανώλη

Μπικάκη, ενός Κρητικού από τον Αμύγδαλο
Αστερουσίων, που δεν είναι πια στη ζωή. Δεν
τον ήξερα, δεν ήξερα τίποτα για τη ζωή και τη
δράση του. Κάποιος φίλος μου έστειλε ένα κεί-
μενο από το διαδίκτυο, όπου περιγράφεται η
δράση του. Έτσι άρχισε μια μικρή έρευνα γύρω
από μια εντυπωσιακή μορφή της κυπριακής
τραγωδίας. Επειδή στο αρχικό κείμενο αναφε-
ρόταν ότι καταγόταν από την Ασί Γωνιά, ανα-
ζήτησα εκεί τους συγγενείς του. Τελικά τους
βρήκα στον κάμπο της Μεσαράς, όπου έχουν
μετοικήσει οι κάτοικοι των έρημων σήμερα
ποιμενικών οικισμών των Αστερουσίων.

του Νίκου Ψιλάκη

Εν Τάχει...

• Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται τα ταχύρρυθμα μαθήματα εκμάθησης της τουρκικής γλώσσας στη χώρα μας. Φήμες προερχόμενες από κύκλους των καναλιών, αναφέρουν πως τουλάχιστον δυο από τα λεγόμενα μεγάλα κανάλια προσανατολίζονται προς δελτία ειδήσεων στην τουρκική γλώσσα ώστε να μην διακόπτουν τη ροή των μαθημάτων. Τέλος, σε όσους αρνούνται να παρακολουθήσουν τα εν λόγω μαθήματα θα επιβληθούν κυρώσεις μέσω αλλαγών στη νεοελληνική γραμματική ούτως ώστε να καταστεί αδύνατο να συνεχίσουν να γράφουν και να διαβάζουν στα ελληνικά.

Ας κάνουμε και λίγο πλάκα...

Stephen Fry's Parthenon Marbles plea backed in debate vote

By Trevor Timpson BBC News

 

The Parthenon Gallery at Athens' new museum is designed to take all the Parthenon sculptures

A call backed by actor Stephen Fry for the return to Greece of the British Museum's Parthenon Marbles has come out on top in a debate held in London.

Fry said it would be a "classy" move to restore the sculptures brought to the UK by Lord Elgin in the 19th Century.

The debate, hosted by Intelligence Squared, ended with a majority for the motion of 384 to 125.

Opposing the motion, Tristram Hunt MP said the British Museum played a key role in cosmopolitan culture.

Ωχ μωρέ, τι λέει πάλι αυτός...

Στυλιανός Κυριακίδης: ένας αφανής Έλληνας ήρωας

 

Στην Πάφο γεννήθηκε, στις 4 Μαϊου 1910. Πάνω από έναν αιώνα πια. Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό. Του άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι. Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936!

Pendulum Waves

πηγή : sciencedemonstrations.fas.harvard

Unternehmen Merkur

<< Μας αβιζάρισε ο νωματάρχης να παραδώσομε τα ντουφέκια γιατί τάχει, λέει, ανάγκη η πατρίδα. Κι όσοι έομε μουλάρια να τα δώσωμεμε κευτά. Ένα κοντό μαλιχέρι είχα, σαν την κουτσούνα το παντέρμο, κεφίλησά ντο να το δώσω.
Λέει μου πάλι η γερόντισσα:
''Μην το δώσεις μπρε, για δεν κατέ'με πως θα πάει η δουλειά, μπορεί ταχιά παρέκει να χρειγιαστεί επαέ για να πολεμήσεις τσ' οθρούς''
Δεν τσ' αφουγκράστηκα και τόδωκα, μα πλιά το λυπήθηκα παρά το μουλάρι. Ήρθανε του χρόνου τα γυρίσματα. Εμπήκαν και γερμανοί στη μέση. Εγαήραμε στο χωριό. Τσιφτέδες, μανάρες και κατσούνες επήραμε και κατεβήκαμε στα κατωμέρια απού πέφταν οι γερμανοί.
Η γρε μ' ακλούθιε με το σακκούλι.
''Καλά μου μίλιες απατή σου'', τση κάνω.
''Σάλευε'', μου λέει, ''και σώπα'' >>
                                                                  (Κρητικό νάκλι)

Το ΙΙΙ/1 γερμανικό τάγμα του επισμηναγού Σουλτζ (Schulz) ερρίφθη στην περίμετρο της πόλης του Ηρακλείου, έξω από τα βενετσιάνικα τείχη, στις περιοχές Γίοφυρο, Θέρισο και Μασταμπά, ανάμεσα στα λιόφυτα, τα κλήματα και τα δρομάκια των προαστίων. Εκεί τους ανέμεναν τα ελληνικά τμήματα που άρχισαν αμέσως τα πυρά, με αποτέλεσμα αρκετοί αλεξιπτωτιστές να χτυπηθούν πριν καν αγγίξουν το έδαφος. Οι υπόλοιποι δέχθηκαν επίθεση ενώ προσπαθούσαν να απαγκιστρωθούν από τα αλεξίπτωτα τους, να αναζητήσουν τα κιβώτια με τον οπλισμό τους και να συντονίσουν τις κινήσεις τους. Στις δυνάμεις του τακτικού στρατού σύντομα προστέθηκαν πολίτες, οπλισμένοι με ότι βρήκαν πρόχειρο.

Το ΒΙΝΤΕΟ που αξίζει να δούμε όλοι – «Η Ελληνική βοήθεια προς την Γερμανία»

Η Γερμανική τηλεόραση έκανε ρεπορτάζ για το πως και με ποιον τρόπο «βοηθά» η χώρα τους την Ελλάδα. Όπως αποκαλύπτουν η Γερμανία επωφελείται απο την κρίση του ευρώ, ενώ η βοήθεια μαμούθ που υποτίθεται μας δίνουν είναι… ψίχουλα!!

Πρόκειται για ένα εκπληκτικό ρεπορτάζ του Γερμανικού καναλιού ARD, το οποίο απογυμνώνει την ψυχρή πραγματικότητα και εκθέτει τόσο τον ελληνα Πρωθυπουργό κ.Παπαδήμο όσο και τον ίδιο τον κ.Βενιζέλο, που επιμένουν να κρύβουν από τον Ελληνικό λαό την αλήθεια!

Είναι προς τιμήν της κρατικής ΝΕΤ που πρόβαλε αυτό το βίντεο, ενώ τα κάνάλια των εφοπλιστών και των εργολάβων συνεχίζουν να μιλάνε για την δήθεν Γερμανική βοήθεια!!!
Στην ουσία πρόκειται για Ελληνική βοήθεια προς τη Γερμανία…

πηγή : tsantiri.gr

Εκλογές & στρατηγική αυτοχειρία: ΑΟΖ, ΝΑΤΟ, μετανάστες, σώματα ασφάλειας…

«Δεν αισθάνομαι πατριωτισμό όταν με αδικούν, τον αισθάνομαι εκεί που ασκώ με ασφάλεια τα πολιτικά μου δικαιώματα» (Θουκυδίδης Ζ’ 92, Λόγος Αλκιβιάδη προς Λακεδαιμόνιους 415 π.Χ.)
Ο συνεργάτης του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ σχολιάζει από τη δική του οπτική γωνία τις δυνητικές στρατηγικές συνέπειες που θα έχουν οι μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό τοπίο της Ελλάδας μετά τις πρόσφατες εκλογές και τις τάσεις που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία.
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
Ο ελληνικός γεωγραφικός χώρος εντός του οποίου, εμείς οι εξ αίματος κληρονομικοί απόγονοι των Αχαιών, των Δωριέων, των Ιώνων και των Αιολέων – οι σύγχρονοι Έλληνες του 21ου αιώνα – συνεχίζουμε την προσπάθεια διαφύλαξης των μακραίωνων ιστορικών παρακαταθηκών, προασπίζοντας παράλληλα τα εθνικά συμφέροντα, κινδυνεύει να αναδειχθεί σε θέατρο εκτέλεσης απόφασης στρατηγικής αυτοχειρίας.

Εκλογές 2012, με βαθύ προβληματισμό...

Στις 6 Μαϊου θα διεξαχθούν εθνικές εκλογές, από τις κρισιμότερες στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Στο "Εν Κρυπτώ" δεν έχουμε ως αυτοσκοπό την πολιτική παρέμβαση, αλλά ούτε κρυβόμαστε. Θεωρούμε ότι όποιος διατυπώνει δημόσιο λόγο πρέπει να καταθέτει την άποψή του στα μεγάλα θέματα.Στις εκλογές του 2009 είχαμε τοποθετηθεί ευθαρσώς, και κόντρα στο ρεύμα, υπέρ της υπερψήφισης της κυβέρνησης Καραμανλή, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις και εκατοντάδες σχόλια, ακόμα και από βουλευτές. Ο λόγος δεν ήταν ότι έχουμε κάποια κομματική ταυτότητα, αλλά ότι κρίναμε ως εξαιρετικά επικίνδυνη την ανάληψη της πρωθυπουργίας της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου και ως μόνη οδό αποτροπής της την επανεκλογή της κυβέρνησης Καραμανλή, με όλα τα ελαττώματά της. Δυστυχώς η πραγματικότητα της διακυβέρνησης ΓΑΠ όχι μόνο μας επιβεβαίωσε, αλλά ξεπέρασε και τους χειρότερους φόβους μας.

Έτσι αισθανόμαστε ακόμα βαρύτερη την υποχρέωση να τοποθετηθούμε, αφού μάλιστα υπάρχουν και αναγνώστες που μας το ζητούν, για να διαμορφώσουν την άποψή τους. Όμως στην εκλογική αναμέτρηση που έρχεται, είναι δύσκολο να προτείνουμε ψήφο με την ίδια σαφήνεια - και δεν θα το κάνουμε. Μπορούμε όμως να καταθέσουμε την δική μας άποψη για τις απορριπτέες επιλογές και κυρίως να προτείνουμε ένα πλαίσιο σκέψης για την απόφαση της ψήφου.

Μαρκεζίνης, Βασίλειος: Η επόμενη μέρα: σκοτάδι ή αναγέννηση;

Παρότι ο προεκλογικός αγώνας πλησιάζει στο τέλος του, αποδεικνύεται δύσκολο να πει κανείς κάτι πραγματικά καινούργιο ή ενθαρρυντικό, καθώς οι (συνήθως ομιλητικότατοι) Έλληνες δείχνουν να είναι βαθιά βυθισμένοι, και όχι αδικαιολόγητα, στη θλίψη. Ο λόγος γι’ αυτό, όμως, σχετίζεται ενδεχομένως και με τα άτομα που διεκδικούν την πολιτική εξουσία.
Πράγματι, μερικοί από τους πολιτικούς μας δυσκολεύονται να αποκρύψουν το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν το πρόσφατο, ένοχο παρελθόν. Μερικοί άλλοι (στα παρασκήνια) προέρχονται μεν από ένα πιο μακρινό παρελθόν, αλλά επιμένουν να τρέφουν την αβάσιμη ελπίδα ότι θα αναστηθούν… Κάποιοι άλλοι, πάλι, είτε παλιοί πολιτικοί είτε πρωτοεμφανιζόμενοι, αναζητούν τη σωτηρία μέσω της αναζωπύρωσης του φανατισμού και της εμφύλιας διαμάχης. Γεγονός όμως είναι ότι, όσο ευφυείς και αν είναι κατά τα άλλα αυτοί οι υποψήφιοι, τα προφίλ τους κανέναν δεν συναρπάζουν και κανέναν δεν εμπνέουν.

Ποιός κατέκτησε αυτό το πρωτάθλημα?

Με την ευκαιρία της λήξης της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, σας παραθέτω ένα εξαιρετικό άρθρο του Θανάση Κρεκούκια  από το Sport24.gr
Άντε και του χρόνου και καλά μυαλά (στα κάγκελα)

Ούνα φάτσα, άλλη ράτσα

Τα ίδια τα γεγονότα που συνέβησαν στις 20 Νοεμβρίου 2011 στο παιχνίδι Γρανάδα – Μαγιόρκα για το ισπανικό πρωτάθλημα, διαψεύδουν και – το σημαντικότερο – εκθέτουν τη διοίκηση της ΠΑΕ Άρης που ανερυθρίαστα παρουσίασε την δική της εκδοχή μέσα από μια ανακοίνωση «να’χαμε να λέγαμε», κάνοντας τη νύχτα μέρα και το μαύρο άσπρο. Διαβάστε στο Sport24.gr τί πραγματικά έγινε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Ω γλυκύ μου έαρ...

      

Πετώντας πάνω από την Ελλάδα

I AM GREEK AND I WANNA GO HOME

Αυτή είναι η φράση και το κεντρικό μήνυμα που αποστέλλεται παντού μέσω διαδικτύου, από την Ανεξάρτητη εθελοντική κίνηση με σκοπό την επιστροφή των Ελληνικών αρχαιοτήτων που παράνομα κρατούνται εκτός Ελλάδας.

Εμπνευστής και δημιουργός είναι ο Μουσικοσυνθέτης και φωτογράφος Ares Kalogeropoulos ο οποιος διαμένει και δραστηριοποιείται στο Oldenburg της Βόρειας Γερμανίας

Η Ανεξάρτητη αυτή κίνηση, απέκτησε χιλιάδες υποστηρικτές στο διαδίκτυο, μιας και ξεκίνησε μέσω Facebook, από το προσωπικό Προφίλ του Ares Kalogeropoulos.

Eκλογίκευση της επετείου και της ψήφου

Tου Χρήστου Γιανναρά

Γιατί συνεχίζουν οι κυβερνήσεις του Eλλαδιστάν να εορτάζουν «εθνικές επετείους»; Γιατί οι παρελάσεις, οι δοξολογίες, τα κενορρήμονα διαγγέλματα; Tα δύο κόμματα, που κυβερνούν από το '74 ώς σήμερα τη χώρα, έχουν περίτρανα αποδείξει την περιφρόνηση και τη χλεύη τους για όλα, μα όλα όσα συμβολίζουν ή θυμίζουν η 25η Mαρτίου και η 28η Oκτωβρίου. Ψέματα;

Σε πείσμα όλων, γιορτάζουμε την Εθνική Παλιγγενεσία!

Χρόνια Πολλά Έλληνες, απανταχού της Γης!

Ας παραμερίσουμε για μια μέρα τη μιζέρια και ας αφιερώσουμε τη σκέψη μας σε αυτούς που αγωνίστηκαν κόντρα σε όλους και όλα, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Ας αγνοήσουμε τον πολιτικό κόσμο που μας πρόδωσε, και τώρα στήνει κιγκλιδώματα για να γλιτώσει από τη λαϊκή οργή.

Ας μην παίξουμε το παιχνίδι όσων απεργάζονται την κατάργηση των παρελάσεων, και ψάχνουν αφορμή. Η οργή μας ας περιμένει μέχρι τις κάλπες. Δεν αργούν...

Και αν το σκηνικό πολιορκίας που έχει στηθεί στο κέντρο των πόλεων σας απωθεί, δε σας αναγκάζει κανείς να το υποστείτε. Αδιαφορήστε γι' αυτούς και αναρτήστε τη Σημαία στο σπίτι σας.

Και όσοι είστε στο εξωτερικό και ακούτε "τα μύρια όσα", αναρτήστε κι εσείς τη Σημαία μας αγέρωχα. Θα είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους...

Χρόνια Πολλά και ψηλά το κεφάλι!

enkripto

People are awesome

Συνέντευξη του Αδαμάντιου Πεπελάση απο το ΜΟΝΟ #2

Του Κώστα Καραβίδα

Φεβρουαρίου 16, 2012

 

 

"Αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους, από ανθρώπους που είναι ασυγκράτητοι και διψούν για επιβεβαίωση και αξιώματα."

Την ημέρα που η Αθήνα υποδεχόταν το χιόνι, συναντήσαμε τον Αδαμάντιο Πεπελάση στο καταφύγιο του στη Φιλοθέη. Διαπρεπής οικονομολόγος, χρόνια καθηγητής σε αμερικανικά πανεπιστήμια και με μακρά θητεία στη διοίκηση τραπεζών, είχε το προνόμιο να διατελέσει συνεργάτης και φίλος όλων σχεδόν των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης. Τους έζησε όλους από κοντά, τους συμβούλευσε και συγκρούστηκε μαζί τους. Ο ίδιος αρνήθηκε τη θέση του βουλευτή επικρατείας που του πρότεινε τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο στενός φίλος του, Α. Παπανδρέου. Η μαρτυρία του 90χρονου σήμερα διανοούμενου οικονομολόγου έχει διπλή σημασία. Αφενός, ξεκαθαρίζει το νέο οικονομικό και πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται. Αφετέρου, στο δεύτερο μέρος της κουβέντας μας, καταθέτει ενώπιον της ιστορίας, τις κρίσεις του για τις πολιτικές προσωπικότητες που σφράγισαν τη μεταπολιτευτική κακοδαιμονία μας. Ο λόγος του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς δεν προέρχεται από έναν αριστερό διανοούμενο με την κλασική έννοια του όρου, αλλά από έναν φιλελεύθερο που βρισκόταν πολύ κοντά αλλά και τόσο μακριά από τα δώματα της εξουσίας. Η συνέντευξη ποταμός που μας παραχώρησε, σε μεγάλο βαθμό είναι απολογητική αλλά και απολογιστική. Αποδομεί εκ των έσω τον μύθο που περιέβαλλε τα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, απευθύνοντας ένα δριμύ κατηγορώ με βαρύτατους χαρακτηρισμούς στους δυο μοιραίους της οικογένειας Παπανδρέου με την οποία συνδεόταν φιλικά μέχρι λίγα χρόνια πριν. Τα ερωτήματα που θέτει είναι αμείλικτα και δεν γίνεται να μείνουν αναπάντητα.

kvg...

Καλό ταξίδι...

Ανέκδοτος Ελύτης από την Στοκχόλμη του 1979



Είμαστε οι μόνοι σ’ ολόκληρη την Εύρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό “ουρανό” και τη θάλασσα “θάλασσα” όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια.



Mε αφορμή την ολοκλήρωση του εορτασμού των 100 χρόνων από την γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη το 2011 στην Ελλάδα, το ΑΠΕ-ΜΠΕ παρουσιάζει ένα ανέκδοτο κείμενο του ποιητή, από ομιλία του στους Έλληνες μετανάστες στη Στοκχόλμη. Ομιλία του ποιητή έγινε τον Νοέμβριο του 1979,μετά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του. Η ομιλία μεταφέρεται αυτούσια με την επισήμανση του Ελύτη «ότι η γλώσσα είναι ένας φορέας ήθους που, αν δεν του υπακούσεις, θα τιμωρηθείς». «Αγαπητοί φίλοι Περίμενα πρώτα να τελειώσουν οι επίσημες γιορτές που προβλέπει η “Έβδομάδα Νόμπελ” καί ύστερα να ’ρθω σ’ επαφή μαζί σας. Το έκανα γιατί ήθελα να νιώθω ξένιαστος και ξεκούραστος.

Τι προτείνω; (Απάντηση σε ερώτηση) (όχι εγώ, ο Αrchaeopteryx)

Με ρώτησε σχολιαστής το εξής:

"Αrchaeopteryx για να καταλάβουμε, τι προτείνεις; Να παραμείνουμε στο λιγνίτη;Όχι στις ανεμογεννήτριες, όχι στα φωτοβολταϊκά, στα υδροηλεκτρικά, στα πυρηνικά; Σε ποιες μορφές ενέργειας αντιδράς; Ή μήπως αντιδράς στις επιδοτήσεις;"

Και του απάντησα:
 

Ιράκ: εμπάργκο, πόλεμος, κατοχή. Ο πλήρης απολογισμός.

«Mε μεγάλη υπερηφάνεια  –αιώνια υπερηφάνεια-   θα αποχωρήσετε από αυτή τη χώρα που βρίσκεται μεταξύ των ποταμών», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Λέον Πανέτα, απευθυνόμενος στους στρατιώτες του στη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας τελετής που πραγματοποιήθηκε στη Βαγδάτη στις 15 Δεκεμβρίου 2011. 

Και ο Πανέτα, πρώην διευθυντής της CIA, πρόσθεσε ότι «ο πόλεμος στο Ιράκ άξιζε το τεράστιο κόστος του σε αίμα και χρήμα». 

Απαιτείται μια περίληψη.

Τουλάχιστον 31% από το ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες στρατιώτες που επιστρέφουν από τον πόλεμο στο Ιράκ υποφέρουν από κατάθλιψη, ή από μετατραυματικό στρες, που επιδρούν πολύ αρνητικά στην εργασία τους, στην οικογενειακή ζωή τους. 

Δεν πρόκειται να γίνει ο πόλεμος κατά του Ιράν!

γράφει ο Robert Bibeau*

Τα στενά του Ορμούζ

Ο πόλεμος του Ιράν δεν πρόκειται να γίνει σύντομα ακόμα και αν φωνάζει «Λύκοι, λύκοι» «ο Τρελοκαμπέρος» -ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, πρωθυπουργός του Ισραήλ- στην Κνεσέτ -την ισραηλινή βουλή- ενώ ο Αχμαντινετζάντ -ο πρόεδρος του Ιράν- δεν τον ακούει και δεν του δίνει σημασία και δικαίως, γιατί το Ιράν γνωρίζει τα σχέδια της αμερικανικής ύαινας και ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ, επίσης, γνωρίζει ότι η ισραηλινή αλεπού δεν διατάζει τον Αμερικανό λύκο. Μάλλον συμβαίνει το αντίθετο (1).

Καλή χρονιά να έχουμε...

..αν και τη βλέπω αρκετά δύσκολη.
Βρίσκω το κουράγιο να γράψω λίγες γραμμές με τα μάτια μου να πονάνε ακόμα. Δεν πέρασαν ούτε δεκαπέντε μέρες από τις γιορτές, ξεχωριστές γιορτές, γεμάτες εικόνες και συναισθήματα, με πολλές δύσκολες σκηνές.
Κάτι πρέπει να είναι αυτό που μένει πίσω, στο πίσω μέρος του μυαλού, στο σφίξιμο της καρδιάς, στη θηλιά που πνίγει το λαιμό. Ίσως σε κάποια χρόνια όλα αυτά να τα βλέπω με άλλη ματιά, πιο καθαρή.
Δεν ξέρω πόσο δύσκολο ήταν να βάλω το κλειδί στην πόρτα του αυτοκινήτου ή πόσο εύκολο ήταν να σηκωθώ πάλι στα πόδια μου. Μια τελευταία θολή ματιά προς το σπίτι, στα κλεφτά, μια τελευταία εικόνα από το παρελθόν πλέον, ανίκανη να καλύψει το κενό που διαστέλλεται με γρήγορους ρυθμούς.
Μια διαδρομή είκοσι λεπτών που έμοιαζε με αιώνα μέχρι να φτάσω στο καράβι, κάτω από ένα ξάστερο ουρανό η σιγανή βροχή να δυσκολεύει την όραση και το χέρι μου να προσπαθεί μάταια να φέρει το τσιγάρο στο στόμα.
Στο soundtrack της ζωής μου για αυτές τις στιγμές θα ήθελα να παίζει το infinita tristeza, το ραδιόφωνο όμως είχε άλλη άποψη δυο μέρες πριν, τη μέρα που δεν ήξερα τι να κάνω, να αποθανατίσω με το φακό ή να χορτάσω με τα μάτια μου..