Ποιός κατέκτησε αυτό το πρωτάθλημα?

Με την ευκαιρία της λήξης της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, σας παραθέτω ένα εξαιρετικό άρθρο του Θανάση Κρεκούκια  από το Sport24.gr
Άντε και του χρόνου και καλά μυαλά (στα κάγκελα)

Ούνα φάτσα, άλλη ράτσα

Τα ίδια τα γεγονότα που συνέβησαν στις 20 Νοεμβρίου 2011 στο παιχνίδι Γρανάδα – Μαγιόρκα για το ισπανικό πρωτάθλημα, διαψεύδουν και – το σημαντικότερο – εκθέτουν τη διοίκηση της ΠΑΕ Άρης που ανερυθρίαστα παρουσίασε την δική της εκδοχή μέσα από μια ανακοίνωση «να’χαμε να λέγαμε», κάνοντας τη νύχτα μέρα και το μαύρο άσπρο. Διαβάστε στο Sport24.gr τί πραγματικά έγινε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Είναι προφανές ότι η μοναδική πραγματικότητα της ελληνικής Super League είναι η εξής: Δεν υπάρχουν όρια. Αντίθετα, υπάρχει πλήρης ασυδοσία και καταπάτηση της λογικής και της αλήθειας από έναν συνεταιρισμό της συμφοράς, που τα μόνα πράγματα που τον νοιάζουν είναι δυο: το τομάρι του και τα φράγκα. Τα δε μέλη του έχουν – πέρα από όλα τα άλλα – και ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο συνοψίζεται σε μια και μόνο πρόταση: «Αρχίστε την κάθαρση χωρίς εμένα και οπωσδήποτε όχι από μένα».
Οι κύριοι λοιπόν της Super League, δε φτάνει που ξεφτιλίζουν με τις πράξεις τους το ελληνικό ποδόσφαιρο σε καθημερινή βάση, αλλά έχουν και το θράσος κάθε τρεις και λίγο να εκδίδουν μεγαλόστομες ανακοινώσεις με τις οποίες καταδικάζουν όσους απειλούν το τομάρι τους, όσους επιβουλεύονται τα φράγκα τους και βεβαίως όσους τολμούν να καταδικάσουν τις ομάδες τους για οποιονδήποτε πιθανό λόγο.

ΟΙ ΚΟΝΙΟΡΔΟΙ ΤΗΣ SUPER LEAGUE
Είναι φρέσκες ακόμα οι μπουρδολογίες που εξαπέλυσε πριν από περίπου δυο μήνες ο συνεταιρισμός των κονιόρδων της Super League, όταν κατάλαβε ότι κινδύνευε το μπαγιόκο που παίρνει από τον ΟΠΑΠ. Τότε μας είχαν μιλήσει για κλέφτες πολιτικούς που καταχρέωσαν τη χώρα, κατέστρεψαν την Ελλάδα και ένα σωρό άλλα ευτράπελα, ξεχνώντας όμως να προσθέσουν ότι, ας πούμε, το πρωτάθλημά μας είναι το τρίτο ακριβότερο σε εισιτήρια σε όλη την Ευρώπη σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΟΥΕΦΑ.
Διότι το να πληρώσει ο κάθε φίλαθλος κατά μέσο όρο 34 ευρώ για να δει μπάλα, τους φαίνεται λογικό. Το ότι μας ξεπερνάει σε τιμές μόνο η Ισπανία και Αγγλία, αλλά είμαστε πιο ακριβοί από Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία κλπ κλπ, επίσης τους φαίνεται λογικό. Το ότι τα γήπεδά τους, αν εξαιρέσουμε κανα δυο τρία το πολύ, είναι ερείπια και εστίες μόλυνσης, είναι καπάκι λογικό. Το ότι για να πας σε οποιοδήποτε από αυτά θέλεις κράνος και πανοπλία, είναι εξίσου λογικό.
Αυτοί που με τόση άνεση κατηγορούν τους πολιτικούς για κλέφτες, είναι οι ίδιοι που αρνούνται να ανοίξουν κάθε καλοκαίρι τους οικονομικούς φακέλους τους για να μην γίνουν ξεφτίλα και αναγκαστούν να το κλείσουν το μαγαζί. Είναι αυτοί που χρωστάνε σε παίκτες, σε προπονητές, σε ομάδες, σε υπαλλήλους και γενικότερα της Μιχαλούς, αλλά είπαμε. Όλα είναι λογικά, φτάνει να εξυπηρετούν τους δικούς τους σκοπούς. Το τομάρι τους και το μπαγιόκο.

Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΑΥΤΟ ΤΗΣ ΧΑΪΔΩΣ
Αλλά υπάρχει και η κάθαρση του ποδοσφαίρου. Η οποία είναι μια έννοια που εμένα προσωπικά μου θυμίζει το απαυτό της Χάιδως. Το οποίο όλοι το έχουμε ακούσει, αλλά κανείς ποτέ του δεν το έχει δει. Ένα μυστήριο που αιωρείται πάνω απ’ τα κεφάλια μας, αλλά ποτέ δεν φανερώνεται. Γιατί όποτε κάνει μια προσπάθεια να σκάσει μύτη, οι κονιόρδοι έχουν το νου τους. Και με συνοπτικές διαδικασίες το εξαφανίζουν.
Η πρακτική είναι απλή και πάντοτε η ίδια. Μόλις θα γίνει κάποια λαδιά, όσοι δεν έχουν σχέση κάνουν τους Κινέζους, ενώ όσοι εμπλέκονται αρχίζουν να φωνάζουν, ενίοτε να ουρλιάζουν, ώστε να προκαταβάλλουν καταστάσεις. Αφού περάσει η μεγάλη μπόρα, όσοι δεν εμπλέκονται, λένε καμιά γενικούρα του στιλ ότι «πρέπει να προστατεύσουμε το ποδόσφαιρο» μπλα, μπλα, μπλα και όσοι εμπλέκονται, ανάλογα με το πού εδρεύουν, εξαπολύουν μύδρους, κατηγορώντας πάντοτε τα κέντρα εξουσίας.
Στη συνέχεια μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα μέσα, δηλαδή οι δικηγόροι και οι υπερασπιστικές «γραμμές». Και εκεί είναι πλέον που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Οι μαλακίες που έχω – και έχετε – ακούσει τις τελευταίες δεκαετίες για να δικαιολογήσουν οι χαρτογιακάδες τα αδικαιολόγητα, δεν υπάρχουν. Όμως όσο περνούν τα χρόνια, ο αυνανισμός εκσυγχρονίζεται. Ανεβαίνει επίπεδο. Αποκτά ποιότητα. Και για να τον περιχαρακώσουν υπάρχει και το ανώτατο όργανο που ανακάλυψαν οι φωστήρες, η πειθαρχική επιτροπή της Super League.

ΤΟ ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ
Η οποία αναλαμβάνει να ξεπλύνει όλα τα άπλυτα και να «καθαρίσει» για τα αφεντικά της, τους κονιόρδους που περιγράψαμε πριν. Κάπως έτσι λειτούργησε και στην περίπτωση του Άρη και της διακοπής του αγώνα του με τον Αστέρα Τρίπολης. Όμως οι κύριοι της ΠΑΕ, αντί να κάνουν τουμπεκί μπας και περάσουμε όλοι καλά, μέρες που είναι, ένιωσαν να τους πνίγει το δίκιο και θεώρησαν ότι έπρεπε να βγουν και από πάνω. Και εντάξει, έβγαλαν μια ανακοίνωση η οποία σε τίποτα δε διαφέρει από τις διάφορες οργισμένες μπουρδολογίες που έχουμε βαρεθεί να διαβάζουμε από τους εκάστοτε κατηγορούμενους της Super League.
Όμως όχι. Δεν τους έφτανε η πεπατημένη. Οι φωστήρες ήθελαν και κερασάκι στην τούρτα. Ήθελαν να το παίξουν και έξυπνοι. Να ικανοποιήσουν όχι μόνο τους ίδιους τους εαυτούς τους, αλλά και τα ρετάλια που αυτοαποκαλούνται οπαδοί της ομάδας τους και προστάτες της αδικίας που υπέστη ο ιστορικός Άρης! Και στην προσπάθειά τους αυτή πιάστηκαν κοροΐδα. Γιατί κάποιος προφανώς τους σφύριξε την περίπτωση της Γρανάδας και της Μαγιόρκας και χωρίς να μπουν σε λεπτομέρειες, πρόσθεσαν την παπαριά με δόση μπόλικης ειρωνείας, νομίζοντας ότι έδεσε το γλυκό. Πιστεύοντας ότι τώρα έπιασαν τον Πάπα από τα παπάρια. Πανηγυρίζοντας την δικαίωση.
Πριν συνεχίσω, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Πιστεύω ότι δίκαια διακόπηκε το ματς και ότι θα έπρεπε να τον τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί τον Άρη και να τον τιμωρήσουν με αποκλεισμό έδρας και αφαίρεση βαθμών. Το ίδιο ακριβώς πιστεύω ότι έγινε πολύ σωστά φέτος με τον Παναθηναϊκό, το ίδιο ακριβώς πιστεύω ότι θα έπρεπε να είχε γίνει στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ, στο περσινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στα περσινά ντου Παναθηναϊκών, ΠΑΟΚτζήδων και λοιπών συρφετών στα γήπεδά τους, στον Πανιώνιο στο μπάσκετ πριν λίγες μέρες, σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ κάθε χρόνο εδώ και χρόνια επίσης στο μπάσκετ, γενικότερα οπουδήποτε κουνιέται οτιδήποτε που δεν είναι σημαία ή κασκόλ.

ΓΡΑΝΑΔΑ - ΜΑΓΙΟΡΚΑ
Αφού έγινε σαφές αυτό, περνάω τώρα στα της Γρανάδας. Γράφουν οι φωστήρες της ΠΑΕ Άρης στην ανακοίνωσή τους – μετά από έναν ακατάσχετο χείμαρρο «τρία πουλάκια κάθονταν και παίζαν» άντε να μην πω τι – τα εξής:
 «Τους αντιπαραθέτουμε το γεγονός που συνέβη τον περασμένο Νοέμβριο στο υποδεέστερο του ελληνικού (αστείο για όσους δεν κατάλαβαν), πρωτάθλημα της Ισπανίας και στον αγώνα Γρανάδα -Μαγιόρκα, όπου από ομπρέλα που εκτοξεύθηκε στο γήπεδο, ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα αφού τραυματίστηκε σοβαρά και έφυγε αιμορραγώντας ο βοηθός. Ο αγώνας για όσους σίγουρα δεν γνωρίζουν, επαναλήφθηκε την 7η Δεκεμβρίου, αρχίζοντας από το σημείο που διακόπηκε και ενώ το σκόρ ήταν 2-1. Έτσι έκριναν οι… απολίτιστοι ποδοσφαιρικά Ισπανοί ,σε ένα ματς που υπήρξε πραγματικός τραυματισμός και όχι θέατρο σκιών».
Προσπερνώντας χωρίς σχόλια την σύνταξη, έχω να κάνω μερικές ερωτήσεις στους κυρίους της ΠΑΕ Άρης. Αλλά πρώτα σύντομα το τί συνέβη. Στη διάρκεια του αγώνα μεταξύ της Γρανάδας και της Μαγιόρκας, πράγματι μια ομπρέλα που έφυγε από τις κερκίδες τραυμάτισε τον βοηθό διαιτητή. Οκ. Δηλαδή αυτό ήταν όλο; Με μια πρόταση, άντε δυο, καθαρίσαμε; Παρουσιάσαμε τα γεγονότα και τα εξομοιώσαμε με τα αντίστοιχα δικά μας και αυτό ήταν; Για ακούστε λίγο...
Αμέσως μετά το συμβάν οι σεκιούριτι (όπως φαίνεται στην κεντρική φωτογραφία του κειμένου) έτρεξαν στο μέρος της κερκίδας από όπου είχε φύγει η ομπρέλα για να βρουν τον δράστη. Ο οποίος δράστης, σαστισμένος και φοβισμένος από το κράξιμο που άκουσε από τους υπόλοιπους φίλαθλους για την ενέργειά του, προσπάθησε να δώσει τις δικές του εξηγήσεις. Οι σεκιούριτι μετέφεραν την εκδοχή του νεαρού στην αστυνομία, η οποία στη συνέχεια έψαξε στις κάμερες που ελέγχουν το γήπεδο για επαλήθευση.
Όπως αποδείχτηκε, ο δράστης ήταν ένας 15χρονος μαροκινής καταγωγής, ο οποίος διέμενε σε ένα κέντρο φιλοξενίας ανήλικων προσφύγων που δεν συνοδεύονται από γονείς. Επειδή το πάθος του μικρού ήταν το ποδόσφαιρο, οι υπεύθυνοι του κέντρου τον είχαν βάλει στην «Αθλητική σχολή για την πολυπολιτισμική ενσωμάτωση». Με άλλους 35 μαθητές αυτής της σχολής και με τη συνοδεία 6 καθηγητών και του προπονητή του, βρέθηκε ο νεαρός στο γήπεδο.
Αφού έλεγξε τις κάμερες, η αστυνομία πήγε στις 12.30 τα μεσάνυχτα στο κέντρο όπου διέμενε ο 15χρονος και ενημέρωσε τους καθηγητές του ότι θα έπρεπε να παρουσιαστεί την επόμενη μέρα το πρωί στην ανακρίτρια ανηλίκων για να καταθέσει. Όπως και έγινε. Ύστερα λοιπόν από την απολογία του μικρού, αλλά και μετά από επιστάμενη παρακολούθηση των σχετικών εικόνων από τις κάμερες ασφαλείας, αστυνομία και ανακρίτρια (και όχι η πειθαρχική επιτροπή της Super League) συμφώνησαν ότι δεν υπήρχε πρόθεση αλλά το όλο συμβάν ήταν τυχαίο και προφανώς ατυχές.
Τι είχε συμβεί; Ο μικρός πράγματι είχε σηκωθεί όρθιος, διαμαρτυρόμενος κόσμια – σύμφωνα με καταθέσεις παριστάμενων φιλάθλων – για μια απόφαση του επόπτη. Κουνώντας τα χέρια του, η ομπρέλα που κρατούσε, λόγω κακής ποιότητας στην κατασκευή της, έσπασε στα δύο και η μισή ξεκόλλησε και χτύπησε τον επόπτη. Πράγμα που προέκυψε τόσο από τις εικόνες, όσο και από το γεγονός ότι πράγματι ο μικρός έμεινε με τη λαβή της στο χέρι. Και εδώ δεν μιλάμε για παπάτζα, διότι ο 15χρονος πράγματι είχε μαζί του τη λαβή, την οποία και παρέδωσε στην αστυνομία. Και προφανώς μιλάμε και για σοβαρή ανακρίτρια και για σοβαρούς σεκιούριτι και για σοβαρή αστυνομία. Όπως επίσης και για σοβαρούς «κηδεμόνες», οι οποίοι συνεργάστηκαν με τις αρμόδιες αρχές για να βρεθεί η άκρη.
Στη συνέχεια είχαμε τη συνεδρίαση της εκεί πειθαρχικής επιτροπής της Λίγκας, η οποία εξέτασε όλα τα στοιχεία και έκρινε ότι δεν υπήρχε υπαιτιότητα της ομάδας. Παρόλα αυτά όμως, αποφάσισε η συνέχεια του αγώνα να γίνει κεκλεισμένων των θυρών και τιμώρησε τη Γρανάδα με πρόστιμο και αποκλεισμό έδρας με αναστολή. Ναι μεν αθώα, αλλά να ξέρει ότι είναι υπό παρακολούθηση και στο παραμικρό τσαφ, θα πέσει πέλεκυς.
Σημαντική λεπτομέρεια που παρέλειψα: Η Γρανάδα δεν ήταν υπότροπη, αντίθετα είχε λευκό μητρώο, πράγμα που έλαβε υπόψη της η πειθαρχική επιτροπή. Και για να τελειώνουμε, στον μικρό απαγορεύτηκε η είσοδος στο γήπεδο, μέχρι νεωτέρας. Να σκεφτεί τί προκάλεσε – έστω και κατά λάθος – στον επόπτη, τί θα μπορούσε να προκαλέσει στην ομάδα, να έχει το νου του ακόμα περισσότερο την επόμενη φορά και να του γίνει κτήμα ότι δεν έχει νόημα και δεν ταιριάζει στην αθλητική παιδεία το να διαμαρτύρεσαι στον επόπτη, πολύ περισσότερο όταν είσαι 15 χρονών και διαμορφώνεις ακόμα χαρακτήρα.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ
Οπότε κύριοι της ΠΑΕ Άρης (κάποιες ερωτήσεις γενικότερης κατεύθυνσης απευθύνονται και στις υπόλοιπες ΠΑΕ της Super League, αλλά και στην πειθαρχική επιτροπή της), τα ερωτήματα είναι τα εξής:
1. Ασχολήθηκαν οι σεκιούριτι του γηπέδου σας με το ποιος πέταξε το μπουκαλάκι με το νερό;
2. Γύρισαν όλοι οι παριστάμενοι στη συγκεκριμένη κερκίδα να κράξουν ή ακόμα και να απειλήσουν τον δράστη;
3. Υπήρχαν κάμερες ασφαλείας στο γήπεδο οι οποίες κατέγραφαν τις κερκίδες;
4. Πήγε η αστυνομία να ζητήσει αυτές τις κασέτες με τα βίντεο για να τις εξετάσει;
5. Προσπάθησαν οι σεκιούριτι να βρουν ποιος είναι ο δράστης ρωτώντας τους υπόλοιπους θεατές που βρίσκονταν δίπλα του;
6. Συνελήφθη ο δράστης;
7. Πέρασε από ανακριτή ο δράστης;
8. Ενοχοποιήθηκε ή αθωώθηκε ο δράστης;
9. Αποδείχτηκε με αποδείξεις και όχι με παπάτζες ότι η ομάδα ήταν αθώα;
10. Αποδέχτηκε την ετυμηγορία ανακρίτριας και αστυνομίας (και κατ’ επέκταση αυτήν της πειθαρχικής επιτροπής) η αντίπαλη ομάδα;
11. Αν εκεί που εργάζεστε, σας πέταγαν ένα μπουκάλι με νερό, το οποίο δεν σας τραυμάτιζε, πώς θα αισθανόσασταν;
12. Αν κάποιος πέταγε στη γυναίκα σας, την μητέρα σας, την αδερφή σας, την κόρη σας, ένα μπουκάλι με νερό εκεί που εργάζεται, εντελώς απρόκλητα, θα μείωνε την πράξη του δράστη το αν θα τραυματιζόταν ή όχι το θύμα (ή αν προτιμάτε, ο στόχος);
13. Αν ο εργοδότης μετά από ένα τέτοιο συμβάν, την υποχρέωνε να συνεχίσει την εργασία της, γράφοντας στα χατζηπαπάρια του την ψυχολογική της κατάσταση, δεν θα τον κάνατε μαύρο στο ξύλο;
14. Αν κάθε μέρα στη δουλειά σας, μαζεύονταν καμιά δεκαριά άσχετοι και επί δυο ώρες έβριζαν εν χορώ τη μάνα σας, τον πατέρα σας, τη γυναίκα σας, τη γειτονιά σας όλη, θα είχε σημασία το γεγονός ότι δεν σας χτυπάνε;
15. Αν εκεί που δουλεύετε, κάποιος δεν ήταν ευχαριστημένος από την εργασιακή σας απόδοση και έκανε ντου για να σας πλακώσει στις μάπες, πώς θα αντιδρούσατε; (Αυτό το τελευταίο, γιατί έχετε φροντίσει να (απο)δεχθείτε ότι δεν τρέχει μία, αρκεί οι παίκτες να μην μπορούν να αμυνθούν απέναντι στον κάθε βλαμμένο).
Θα μπορούσα να γράψω αμέτρητα «αν» ακόμα, αλλά έτσι κι αλλιώς, όλοι τα ξέρουν και τουλάχιστον αυτοί που κάποια στιγμή θα ήθελαν να ζήσουν ένα ποδόσφαιρο σχετικό με αυτό της Ισπανίας, που τόσο επιπόλαια επικαλείστε κύριοι της ΠΑΕ Άρης, σίγουρα τα έχουν θέσει, έστω και νοερά. Το πρόβλημα εδώ δυστυχώς, είναι ότι κανένας δεν έχει τα άντερα να σας στείλει όλους σπίτια σας. Και όσους προκαλούν τα επεισόδια και όσους τα στηρίζουν με την ανοχή τους ή με τη συνεργασία τους, αλλά και όσους έχουν το θράσος να νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τη νοημοσύνη μας.
Όχι, δεν μου φταίει σε τίποτα ο Άρης. Ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε ο Παναθηναϊκός, ούτε η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και όλες οι υπόλοιπες ομάδες. Όλες τους έχουν τη δική τους ιστορία και τη δική τους προσφορά στη διάρκεια της διαδρομής τους. Κανένας από εσάς δεν μπορεί να μειώσει στο παραμικρό την αγάπη που νιώθει κάθε φυσιολογικός φίλαθλος για την ομάδα που επέλεξε να υποστηρίζει. Όμως εσείς όλοι της Super League έχετε αποδειχτεί πολύ μικροί για τις θέσεις στις οποίες βρίσκεστε.
Έχετε αποδειχτεί τελείως ανίκανοι να διαχειριστείτε πέντε γαϊδουριών άχυρα. Να δώσετε λίγη προοπτική σε αυτό που υποτίθεται ότι υπηρετείτε. Να καθαρίσετε τη βρωμιά και την αηδία που αποπνέει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και επειδή ότι θυμάστε χαίρεστε, όποτε σας βολεύει, πετάτε και μια Ισπανία και κάνετε και φιγούρα. Όμως, όπως λένε και στο χωριό μου, τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους πισινούς. Οπότε αφήστε στην ησυχία της την Πριμέρα και τους τυχερούς φιλάθλους της. Εκεί το θέμα λειτουργεί μια χαρά. Και σε τελική ανάλυση, αν θέλετε να την επικαλείστε, να λέτε όλη την ιστορία και όχι μόνο μια μπούρδα ξεκάρφωτη. Γιατί αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, όπως λέει και ο τίτλος, είσαστε ούνα φάτσα, αλλά άλλη ράτσα. Καλό Πάσχα και πάνω απ’ όλα καλή φώτιση. Αμήν.

πηγή : sport24