Τα προηγούμενα καλοκαίρια κουτσά στραβά έβρισκες κάποιον να σε βάλει μέσα. Σήμερα; Που είναι τα ταξί;
Κάποτε για να βρεις ταξί σε ώρα αιχμής έκανες τάμα στην εκκλησία, προσπαθούσες να είσαι άνετος και ευγενικός, προετοιμασμένος ψυχολογικά για εκείνη τη μοναδική στιγμή που ο ταξιτζής θα γύριζε το βλέμμα του επάνω σου, θα έκοβε ταχύτητα και θα ρωτούσε με ένα νεύμα που πας. Κι αλίμονο τι απάντηση θα έδινες. Αν πήγαινες στον ίδιο προορισμό με τους άλλους δυο τυχερούς της ημέρας, όλα καλά. Αν όχι, τη θέση σου θα έπαιρνε άλλος τυχερός κι εσύ ξανά απ' την αρχή.
Κάποτε στους σταθμούς των ΚΤΕΛ είχε μια τεράστια ουρά για ταξί, μετά έβαλαν και κάγκελα κι συνήθως σε μέρες αιχμής υπήρχε και τροχονόμος για να εξασφαλίζει ότι ο οδηγός θα πάρει τρεις ή τέσσερις πελάτες με κοινό ή όχι προορισμό. Καμιά φορά έπεφτε και καμιά παρατήρηση, Αιγάλεω με Μαρούσι δεν πάνε μαζί. Όταν δεν ήταν ημέρες αιχμής απλά τους έβλεπες να περνούν στα είκοσι μέτρα κοιτάζοντας αδιάφορα ή μουρμουρίζοντας δικαιολογίες ρεζερβέ, αλλαγή βάρδιας κ.λ.π.
Κάποτε αν ήσουν τουρίστας και ειδικά Αμερικάνος είχες πληρώσει εκατό χιλιάδες δραχμές τη διαδρομή σύνταγμα ομόνοια ακρόπολη θησείο και είχες αφήσει και φιλοδώρημα, άσχετα που δεν ξαναπάτησες το πόδι σου στην Ελλάδα. (τόσα δεν του πήρες Αντρέα;)
Κάποτε αν είχες ταξί θα μπορούσες να είσαι δημόσιος υπάλληλος ταυτόχρονα, ας πούμε κηπουρός σε μεγάλο νοσοκομείο της αττικής.
Κάποτε το πάμε στοίχημα δεν έπαιζε το τροχαίο ταξί-μηχανή στον αγωνιστικό χώρο του λεωφορειόδρομου, είχε απόδοση κάτω από 1,02.
Κάποτε το να στην πέφτει στη γκόμενα /αδερφή / μάνα σου ο ταρίφας πάλι δεν το έπαιζε ο οπαπ.
Κάποτε οι ταξιτζήδες δεν πλήρωναν πολλά στην εφορία, σχεδόν τίποτα, μήπως έκαιγαν και πετρέλαιο θέρμανσης? λέμε τώρα...
Κάποτε κάποιοι που είχαν μάντρες ταξί (και δέκα άδειες μαζί) δάνειζαν χρήματα με τόκους.
Κάποτε θα βαρεθώ να γράφω όλα όσα μου έχουν συμβεί με τη κίτρινη φυλή των αθηναϊκών δρόμων και είμαι σίγουρος ότι θα βαρεθείτε κι εσείς. Ναι εσείς που δεν έχετε βρίσει ποτέ σας οδηγό ταξί κι ούτε έχετε αντιληφθεί κάποιο από τα παραπάνω περιστατικά.
Αύξηση ήθελαν; την έπαιρναν
Αφορολόγητο; δεκτό!
Από επαγγελματισμό? ζούγκλα..
Να πω τώρα πως τους λυπάμαι?
Είναι κρίμα για κάποιους πραγματικά σοβαρούς επαγγελματίες οδηγούς, αλλά αυτοί είναι ελάχιστοι, οι άλλοι είναι ο κανόνας!
Αλήθεια, στην Κρήτη λειτουργούν τα ταξίμετρα? ή λέμε στον πελάτη όσο θέλουμε?
Κι αν δεν ξέρουμε ξένες γλώσσες?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου